|
Muslimanet ne Subkontinentin Indian
____________________________
“ Une ju komandoj per dhjete gjera: Mos vrisni asnje grua apo femije, as
ndonje plak, mos prisni ndonje dru qe ka fruta, mos shkoni dem ndonje toke
buke, mos shkaterroni dele, as gamile vecse ne rastin kur s’keni se cfare te
hani, mos prisni ndonje peme hurme dhe as mos e digjni, mos u fshihni, mos
plackitni dhe mos kini frike.”
Instruksionet per ushtrine muslimane kur po ikte per ne frontin sirian
nga halifi i pare Abu Bakr , 632 e.r
Ulemate nuk ishin disa udheheqes te verber, dhe as fanatike. Profesoret e
atyre universiteteve ishin njerezit me te zgjuar te kohes. Ne perputhje me
mesimet e profetit, ata interesoheshin per mireqenien e njerezve dhe i conin
halifit fjale per cdo gje qe behej kunder te drejtave te njeriut ashtu sic
garantohej ne kuran. Ishin ata, te cilet ulen poshte elementin fanatik,
diskurajuan persekutimin ne lidhje me opinionin fetar, dhe shpetuan kulturen
islame nga hyrja ne rruge te gabuar me nje mije menyra. Ata madje ushtruan
presion mbi udheheqes ambicioze muslimane, te cilet luftonin per nje ceshtje
jo-islame, te mos therrisnin njerezit e thjeshte per te luftuar por ta benin
luften vetem me sklleverit e tyre dhe te respektonin gjene e gjalle dhe te
mbjellat si dhe ata qe s’perfshiheshin ne lufte. Ata kishin mundesi qe per
shkak te peshes qe kishte opinioni i tyre, te denonin ata udheheqes qe e
thyenin ligjin e shenjte, ne nje menyre te tille qe ata edhe te pendoheshin
per cfare kishin bere dhe madje te jepnin edhe kompesim
____________________________________________________________
Ne te gjithe historine e botes deri ne ate kohe, te pushtuarit ishin
absolutisht nen meshiren e pushtuesit, pa pasur parasysh se sa i bindur
ishte ai ndaj pushtuesit apo nese kishte te njejtin besim fetar me te. Kjo
eshte ende teoria e luftes jashte islamit. Por nuk eshte teoria islamike. Ne
baze te ligjeve muslimane te luftes, ata te pushtuar te cilet perqafojne
islamin behen te barabarte me pushtuesit ne te gjitha aspektet. Dhe ata te
cilet zgjedhin te mbajne besimin e tyre te vjeter duhet te paguajne nje
takse per mbrojtjen e tyre, dhe pervec kesaj ata kishin liri te plote dhe
ishin te sigurt dhe te mbrojtur ne pronat e tyre. Muslimanet mund te
martoheshin lirisht me te pushtuarit, nje gje e cila nuk ishte normale per
asnje nga pushtuesit e meparshem. Islami u sillte atyre jo vetem liri
politike por edhe liri intelektuale, sepse ai zhdukte dhe rolin negativ te
prifterise mbi mendimin njerezor. Rezultati ishte ai qe mund te pritej nga
nje clirim i popujve qe kurre nuk e kishin patur kete shans me pare – nje
lulezim i bukur i civilizimit i cili ne gjeneratat qe vijuan dha frutet e
tij ne formen e veprave te artit, shkences dhe literatures.
Ne islam nuk ekzistonte ndonje paragjykim i mbeshtetur ne ngjyre dhe race.
Te zinj, kafe, te bardhe dhe te verdhe perziheshin neper tregjet, xhamite
dhe vende te tjera me nje respekt dhe barazi te vertete dhe nje sens te
gjere miqesie. Ai ishte nje civilizim ne te cilin kishte diferenca ne rang
dhe pasurine e njerezve, por keto nuk korrespondonin me dallimet klasore ne
Perendim, apo me dallimet e bazuara ne sistemin e kastave sic ishte normale
per indianet [hindu]... Nje pjese nga nje leksion i Piktallit “Shkaqet e
ngritjes dhe renies”.
|
