Home

Poezi

Photo Gallery

Contact me

Islam

Krishterizem

Histori

Shkence

Libra

Identiteti ynë
Nga: Arlind BOSHNJAKU

- Letër drejtuar disa intelektualëve tanë -

Ngjarjet e 11 shtatorit shkaktuan një varg reagimesh rreth e qark botës. Disa nxituan për të kr­iti­kuar politikën e gabuar të SHBA-ve në Lindjen e Mesme, ndër­sa të tjerët filluan të kër­kojnë fajto­rin te bota arabo-islame dhe te religjioni që ajo përfaqëson. Të përgjithësosh dhe të akuzosh një bashkësi prej 1.5 milard vetash ose një religjion të tërë, për kri­min e një duzine njerëzish është një absurd në vete. Mirëpo ab­sur­di duket të jetë i mishëruar në disa nga intelektualët tanë. Dek­la­ra­tat e Bushit që ndanë botën në dysh: ose me ne, ose me ta, si dhe dashuria pothuajse religjioze e intelektualëve tanë ndaj Perën­di­mit, shtynë shumë prej tyre të deklarohen menjëherë kundër eks­tremizmit dhe terrorizmit is­lam, fenomene këto që pa dyshim duhet të dënohen ashpër nga bota e qytetëruar. Mi­­rëpo të flasësh kundër çfa­rë­do lloj ekstremizmi dhe të biesh vetë në ekstremizëm është një fe­no­men i pseudo­intelek­tua­liz­mit të skajshëm. Një dukuri e tillë është të barazosh një ekstremizëm mys­­limanësh me vetë Islamin. Mos­­njohja e teksteve islame dhe para­gjykimet e shumta të for­muara në­për­mjet prizmit medial, janë shkak­tarë që çojnë disa nga in­te­lektualët tanë të krijojnë kom­plekse inferioriteti dhe kon­cep­te të përçudnuara të iden­ti­te­tit kombëtar për të akuzuar Islamin për çdo të keqe dhe për të mohuar rën­dë­sinë e tij në ruajtjen e një­sisë sonë etno-kulturore. E gjithë kjo për hir të dashurisë ndaj Pe­rëndimit të krishterë. Duhet të na mahnitë dhe të na ngashënjejë dashuria e çiltër dhe kon­sek­uente e këtyre intelektualëve ta­në eru­ditë ndaj Evropës Perën­di­more dhe vlerave që ajo për­faqë­son. A mund të jetë ky ndonjë defekt në struk­turën tonë etno­gje­netike? Push­­timi gjysëmshekullor slla­vo-komunist dhe molepsja me ideo­logjitë dhe indoktrinimet des­truktive të këtij sistemi duket si­kur kanë shkaktuar dëme të rën­da në memorien kolektive historike dhe në su­per­strukturën kombëtare, duke evo­luar me një gjendje komatike të qenies sonë shqiptare. A janë intelek­tualët tanë (si Z. Qerim Ujkani) me trurë të larë (brain­washed)? Apo ndoshta du­het t’i vënë në dyshim njohuritë e tyre shkencore dhe të fillojnë një rivlerësim të mirëfilltë dhe objektiv të logjikës dhe kritikës së histo­risë? E them këtë ngase hulumti­met prapavështruese të historisë sonë kombëtare, posaçërisht të Rilindjes, dëshmojnë se Evropa ishte armik i përbetuar i çështjes sonë kombë­ta­re dhe agjitues konse­kuent për shkrirjen tonë të përhershme kom­­bë­tare, d.m.th. për zhdukjen e shtetit shqiptar (por falë SHBA-ve kjo nuk ndodhi). Nuk kam ne­vo­jë t’u hyjë analizave të hollë­sish­me dhe paraqitjes së fakteve historike, ngase të gjithë e dimë këtë. Apo jo? Ju kujtohet thënia “Evropa kurvë”? Apo jo? Mu këtu qëndron problemi. Pse këta in­te­lek­tualë të kul­tivojnë da­shuri dhe servilizëm pa­te­tik, ose më mirë të them pato­logjik, ndaj Evropës dhe kulturës së saj “të përparuar”, kur dihet fa­re mirë “dashuria” historike e po kësaj Evrope ndaj popullit shqip­tar? A kemi arsye për të tre­guar një dashuri të tillë të ver­bër, po­thuajse dogmatike, ndaj for­cave siç janë: Franca, Anglia, Ita­lia, etj.? Disa nga intelektualët tanë do të thoshin: Po, ngase fati ynë si komb dhe pavarësia jonë e shtrenjtë është në duart e tyre: të fuqive të mëdha, prandaj ne du­het të tregojmë vetëdije të lar­të proevropiane dhe t’i nën­shtro­hemi plotësisht dhe pa hamendje tjetërsimit kulturor dhe sistemit aq të përparuar evropian, me të gjitha të këqijat dhe të mirat e saj. Vetëm kështu, duke dësh­muar servilizmin tonë të plotë dhe gatshmërinë tonë të pa­luhat­shme për të pranuar çfarëdo in­flu­en­ce nga Evropa, do të arrijmë t’i njëmendësojmë aspiratat tona shekullore për pavarësi. Kjo do të thotë të luftohet çfarëdo ndi­ki­mi oriental ose islam, ngase Isla­mi nuk është pjesë e kulturës ev­ro­piane dhe nuk mund të integ­ro­hemi në familjen evropiane si mys­­li­manë, por duhet të tre­goj­më ose apati totale ndaj këtij reli­gjioni ose dalëngadalë të fi­llojmë me procesin e kon­ver­ti­mit kom­bëtar në Krishterim. Kësh­tu do të dë­shironin disa nga “intelek­tua­lët” tanë. Ne u themi atyre: Wake up! (Zgjohuni!)

Duhet ta dini, se Ev­ro­pa juaj nuk do të arrinte aty ku është sot, po të mos kishte ek­zis­tuar civilizimi islam. Histo­rianët objektivë evropianë e pra­nojnë se Rene­san­ca, si lëvizja më e ndrit­shme në historinë evro­­pi­a­ne, kurrë nuk do të kishte fi­lluar po të mos ishte kontributi multi­disip­linar i shkencëtarëve islamë në zhvi­llimin e huma­nizmit dhe ilu­mi­nizmit evropian, prandaj, çlirët mund të themi, Renesanca nuk ishte asgjë përveçse jehonë e civilizimit islam në Spanjë dhe Sicili, si dhe në pjesët e tjera të Azisë. (Nëse doni, lexoni Sar­tonin, Brifoltin, Arnoldin, Drej­perin, Gustav Lebonin, O’Lirin, Bertrand Rasellin, etj) Uni­ver­si­tetet islame në Spanjë dhe gjetiu ishin për qindra vjet bu­rim i ve­tëm i dijes shkencore. Kur fondi i bib­­­lio­tekave të Kordobës - një nga qendrat e civilizimit islam në Spanjë, arrinte qindra mija libra, në tërë Evropën nuk do të gjeje asnjë bibliotekë me më shumë se 50 libra. Prandaj, Evro­pa e di fare mirë për kontri­butin qenësor të civilizimit islam në historinë e ngritjes së saj në vendin ku është sot. Prandaj ajo është falën­de­rue­se ndaj këtij qytetërimi, në kra­hasim me ju, që sot frymoni si shqiptar vetëm pse ishte mu ky civilizim islam që shpëtoi stër­gjyshërit tuaj nga zhdukja e qenies kombëtare dhe prandaj ju duhet të tregoheni fa­lën­derues mu ndaj këtij ci­vili­zimi që ju sot jetoni dhe frymoni si emër shqip­tar, e jo serb. Realisht, populli shqiptar mbijetoi në sajë të kthesave të më­dha kulturore e politike his­to­rike. Kur shumë sis­teme push­tue­se me shumë sov­ranë armi­që­sorë, të huaj e të ven­dit u zëvën­dësuan nga një push­tues e nga një sovran, nga sull­tani osman-turk, shqiptarët në viset më të rrezikuara nga pro­­ceset integ­ruese sllave, greke e latine - italiane e kroate, me Islamin sy­nu­an arritjen e unitetit dhe të bash­kimit fetar islam si korrnizë ideologjike për integ­ri­min e një­sisë etnokulturore e po­lit­ike të Shqi­përisë dhe të kombit shqip­tar fillimisht nën çatinë pe­ran­do­rake osmano-turke. -Muhamed Pirraku.

Përhapja e kulturës shqiptare me prejardhje islame do të ndi­ko­jë si filtër për kulturën shqip­tare të përdhosur. Kjo mund të dëshmohet edhe vetëm me një hu­lumtim sondues inter­disip­li­nor në historinë e fshatrave në arealin etnik albanofon, të cilat gjatë mesjetës bizantine e sllave ishin prona të kishave e të ma­nas­tireve ortodokse, në fshat­rat e cilësuara katunde vlle­he, ish-feude të bujarisë mesjetare ser­be. Do të shihet se mu këto fshatra ndër të parat në rrethi­nën e tyre kaluan masivisht në Islam dhe se Islami u shërbeu si filtër për ndarjen e premisave e të relikteve fetare, kulturore, gju­­hë­sore e toponimike sllave, gre­­ke e latine, filtër për rik­thi­min në gjirin e kombësisë shqiptare. – Muhamed Pirraku.

Shkenca e mirëfilltë, tashmë ka vër­tetuar se Islami ka pasur ro­lin vendimtar në ruajtjen e iden­titetit kombëtar të pjesës abso­lute të popullit shqiptar. - Roberto Maroco Della Roca.

Sa i përket shpëtimit tonë kombëtar dhe pavarësisë sonë, këto nuk do të arrijnë pasi të kthehemi në Krishterim dhe të hapim kated­rale dhe të pengojmë procesin e “ara­bi­zi­mit” të vaj­za­ve tona që synojnë vetëm mo­des­tinë dhe mbroj­tjen e dinjitetit të femrës shqiptare nga influen­ca shka­tërrim­­tare e botës suaj të për­çud­nuar, ose ju do të thoni të qyte­tëruar, por do të vijnë atëherë kur të tregojmë pjekuri demok­ratike dhe dinjitet kombëtar, dhe gatishmëri për të kontribuar në sendërtimin e një qy­te­të­rimi të mirëfilltë ku mbre­të­ron tole­ran­ca, res­pek­ti ndër­racor dhe ndër­fe­tar, e një shoqërie të bazuar në vlera të mirëfillta nje­rë­zore, që synon ngritjen shpir­tërore dhe morale të indi­vi­dëve të saj dhe mbësh­te­tet te Zoti për mirëqenie indivi­dua­le dhe sho­që­rore. Pra, të bë­hemi pjesë e fa­miljes evro­piane dhe botërore që synon ndërtimin e një qy­te­të­rimi të bazuar në mu këto vle­ra, jo e Evropës së zve­të­nuar, e as e Lindjes së prapam­be­tur (duhet bërë dallim mes Evro­pës së zvetënuar që prodhon drogën, prostitucionin dhe pederastinë, dhe Evro­pës së qy­tetëruar që prodhon Kanta, Ajnshtajna, Njutna dhe Pikaso), por e asaj Evrope që nuk vuan nga fobia prej një bashkëjetese multi­kul­turore dhe multi­re­li­gjioze, dhe së cilës nuk i pengon që edhe Islami të jetë pjesë e rën­dësishme e jetës dhe zhvillimit të ardhshëm dhe që të mësohet edhe në shkollat shte­të­rore të Bel­gjikës, Holan­dës, Aus­trisë e Ber­linit (në Ame­ri­kë çdo vjet rreth 30000 ame­rikanë përqafojnë Isla­min). Siç thotë Volfgang Petriç në New York Times: edhe Islami është pjesë e traditës evropiane.

Idetë tuaja, zotërinj intelektualë, nuk përkojnë me rea­litetin aktual dhe nuk i shkojnë për shtati interesit na­cio­nal, sado të mendoni të kundërtën, ngase ikja nga iden­ti­teti kom­bëtar, pje­së thelbësore e së cilës është edhe feja, mund të rezultojë ve­tëm me humbjen e qenies kom­bëtare dhe shkatë­rri­min de­fi­nitiv të etnosit tonë, ngase ajo që kër­koni ju, pra shkrirja jonë e plotë kul­tu­rore në atë evropiane, do të shpien­te në fund në kri­ji­min e in­di­vidëve mutantë dhe të tjetër­suar kombëtarisht që do të jeto­nin në vakuum identiteti dhe nuk do të ishin kundër një nënshtrimi të së­ri­shëm armiqve të brendshëm e të jashtëm të kombit tonë. Idetë tuaja shpiejnë në fuqizimin e ndjenjës së infe­rio­ritetit kom­bë­tar ndaj kom­beve të tjera evro­piane, dhe deg­­ra­doj­në qenien edhe ashtu të dërr­muar të po­pullit shqiptar, në mo­mentet kur dinji­teti kombëtar, uni­teti, respekti i njëri-tjetrit, të vle­rave tona kom­bë­tare, fetare, janë më se të ne­vojshme për t’i ka­luar këto çaste vendimtare të po­pullit tonë. Nuk ekziston asnjë ar­sye koherente për t’iu nënshtruar etno­cen­triz­mit evropian dhe për t’u ndier inferior ndaj kombeve të tjera të qytetërimit evropian ve­tëm nga shkaku i superioritetit të ty­re ush­­­ta­rak dhe ekonomik, duke marrë parasysh kontributin jetik të po­pullit tonë dhënë his­to­risë bo­­të­rore dhe asaj evropiane. Integ­­rimi ynë në familjen evro­pia­ne nuk do të ndodhë duke mo­huar identitetin to­në kombë­tar, pjesë e rë­ndë­sish­me e së ci­lës është Isla­mi, por du­ke res­pek­­tuar vlerat to­na etno-kul­tu­rore, duke res­pek­tuar tolerancën aq të mirë­njohur ndërfetare të po­pu­llit tonë, siç thotë Z. Qemajl Mo­rina: Nëse cilin­do prej be­si­me­ve tona e sho­him si diçka të huaj, të imponuar, pa per­s­pektivë, do të mohonim gjym­­­tyrët e trupit kom­bë­tar, vet­veten. Prandaj, zotërinj të nderuar, idetë tuaja nuk i shër­bej­në as­kujt, pos atyre që dëshirojnë shpar­ta­lli­min e unitetit kombë­tar, që sy­noj­në injektimin e ideolo­gjive serv­ile dhe krijimin e individëve që do të jenë gjith­monë të gat­shëm për t’u shër­by­er interesave të huaja dhe des­truk­tive për po­pullin tonë të për­vuaj­tur. Indi­vidë të tillë shpirt­shitur u kanë shërbyer me zell inte­­resave sllavo-komuniste dhe do të vazhdojnë këtë zanat sklla­vësh derisa të kemi njerëz me shllime të tilla “intelektuale”.

---

Prishtinë 17.02.2002
Arlind Boshnjaku
Student i Fakultetit te Filologjise, Gjuhe dhe Letersi Shqipe, Universiteti i Prishtinës
e-mail: arlindboshnjaku@yahoo.com

Muamedi a.s

Jusuf el Kardavi

Ebu Shejma

Hadithe

Dijetaret Musliman

Kuorizitete

Tema te Ndryshme

Civilizim

Gjeografi Islame