Home

Poezi

Photo Gallery

Contact me

Islam

Krishterizem

Histori

Shkence

Libra

Shtyllat e Ibadetit: Ibadeti ngritet mbi tre shtylla, e që janë:

1-     Dashuria

2-     Friga

3-     Shpresa

Doemos të jenë prezent këto tre elemente gjatë ibadetit. Supozimi i dashurisë ndaj All-llahut pa përulje, duke mos shpresuar në mëshirën e Tij, duke mos patur frigë e as dro nga dënimi i Tij, është pretendim i rrejshëm, ndaj i sheh shumicën  e njerëzve që pretendojn se e dojnë All-llahun e Madhërishëm, mëkatojn dhe vazhdojn në mëkatime duke mos  i vërë veshin.

I bën mëkat Zotit dhe ti shfaq dashurinë ndaj Tij

            Kjo është abstrake, në analogji është mahnitëse

Sikur dashuria yte të ishte e sinqertë do t’i ishe bindur Atij

                    Ngaqë i dashuruari të dashurit i bindet

Ka thënë Hasan el Basriu All-llahu e mëshiroftë:

Disa pretendonin dashurinë e All-llahut të Madhërishëm, e All-llahu i sprovoi me këtë ajet kur’anor: Thuaj: Nëse e doni All-llahun, atëherë ejani pas meje që All-llahu të ju dojë, t'ju falë mëkatet tuaja, se All-llahu është që fal shumë, mëshiron shumë.”(Ali Imran:31).

Ai që pretendon dashurinë e All-llahut dhe nuk pason të Dërguarin e Tij [sal-lallahu alejhi ve se-lem], gënjen në pretendimin e vet, ai që i don vëllezërit e vet muxhahidinët, dhe nuk i ndihmon personalisht me qenien e vet apo  pasurinë e vet aq sa mundet, ky është jo i sinqertë në dashurinë e vet.

Po kështu të shpresuarit në All-llahun , kur njeriu insiston vetëm në të, i lëshohet mëkateve dhe don të sigurohet nga ndëshkimi i All-llahut.

 Thotë i Madhërishmi “A mos u siguruan ata prej ndëshkimit të All-llahut? Nuk sigurohet kush prej frikës së ndëshkimit të All-llahut pos njerëzve të humbur.”( A’raf : 99).

Po kështu vetëm friga, nëse robi insiston vetëm në të, krijon përshtypje negative ndaj Zotit të Vet, dhe humb shpresat nga mëshira e Tij. Thotë i Madhërishmi:” ...e mos e humbni shpresën nga mëshira e All-llahit, pse vetëm populli jobesimtar e humb shpresën në All-llahun.” (Jusuf:87).

..Ndaj, në adhurimin e All-llahut të Madhërishëm duhet të jenë prezentë dashuria, friga dhe shpresa të gjitha së bashku.

All-llahu i Madhërishëm duke përshkruar pozitën e të Dërguarve të devotshëm shprehet: “...na u luteshin duke shpresuar dhe duke u frikësuar, ishin respektues ndaj nesh.”(Enbija:90).

LLOJET E IBADETEVE

        A- IBADETE NË BESIM

   1- Dashuria e All-llahut të Madhërishëm:

All-llahu i Madhërishëm na krijoi, na furnizoi dhe na begatoi me mirësi të shumta të cilat fare s’mund të numrohen, gjë që obligohemi t’e duam All-llahun si shenjë mirënjohje ndaj mirësive dhe dhuratave të Tij . All-llahu i Madhërishëm na begatoi me mirësinë e tij më të madhe e që është begatia e Islamit, ndaj obligohemi t’e falenderojm për të duke iu bindur dhe e dashur All-llahun e Madhërishëm.   

Thotë i Madhërishmi:” po dashuria e atyre që besuan All-llahun është shumë më e fortë ” (Bekare:165).

Dashuria e All-llahut të Madhërishëm është dashuri e shoqëruar me përulje, nënshtrim dhe dorëzim por s’mund të jetë e saktë pos me pasimin e të Dërguarit të All-llahut dhe të vepruarit konform me sheriatin islamik.

I Madhërishmi thotë:” Thuaj: Nëse e doni All-llahun, atëherë ejani pas meje që All-llahu të ju dojë, t'ju falë mëkatet tuaja, se All-llahu është që fal shumë, mëshiron shumë.”(Ali Imran:31).

Si domosdoshmëri e dashurisë së All-llahut duhet të jetë edhe dashuria ndaj Pejgamberit [sal-lallahu alejhi ve se-lem].dashuria ndaj fesë Islame, dhe Kur’anit.

Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve se-lem].thotë: Askush prej jush se ka besimin e plotë përderisa unë s’jam më i dashur tek ai sesa fëmiu i tij, prindi i tij dhe gjithë njerëzit. (Transmetim i Buhariut dhe Muslimit).

Ndërkaq dashuria që shfaqet ndaj fëmijëve, familjes, pasurisë, konsiderohet dashuri e rëndomtë përderisa nuk kërkon nënshtrimin, dorëzimin e plotë atyre,dhe përderisa nuk është e ngjashme me dashurinë ndaj All-llahut, ndaj nuk hyn nën konceptin e ibadetit (adhurimit).

Nëse bien ndesh dashuria ndaj All-llahut, Pejgamberit me dashurinë e tjerëve prioritet i jipet dashurisë së All-llahut të Madhërishëm sepse muslimani i privilegjon detyrimet islame ndaj çdo gjëje tjetër.

I Madhërishmi thotë:” Thuaj (o i dërguar): “Në qoftë se etërit tuaj, djemtë tuaj, vëllezërit tuaj, bashkëshortet tuaja, farefisi juaj, pasuria që e fituat, tregëtia që frikoheni se do të dështojë, vendbanimet me të cilat jeni të kënaqur, (të gjitha këto) janë më të dashura për ju se All-llahu, se i dërguari i Tij dhe se lufta për në rrugën e Tij, atëherë, pritni derisa All-llahu të sjellë vendimin e Tij. All-llahu nuk vë në rrugën e drejtë njerëzit e prishur.” (Tewbe:24).

Politeizmi (shirku) mund të jetë prezent edhe në dashuri si p.sh. njeriu të marr për zot dikë tjetër, duke ia kushtuar dashurinë ashtu siç e don All-llahun e Madhërishëm.

I Madhërishmi thotë:” E nga njerëzit ka asish që në vend të All-llahut besojnë idhujt, që i duan (i madhërojnë) ata, sikur (që besimtarët e vërtetë e duan) All-llahun, po dashuria e atyre që besuan All-llahun është shumë më e fortë” (Bekare:165).

 Ky është shirk që përman barazimin e hyjnive të idhujtarëve me All-llahun, ndaj, u thanë hyjnive të tyre në zjarr : “Pasha All-llahun, njëmend ne kemi qenë krejtësisht të humbur”, Kur juve (idhuj) u kemi barazuar me Zotin e botëve.”(Shuara:97-98).

Me dashurinë këtu synohet në dashurinë që shoqërohet me përulje dhe nënshtrim ndaj të dashuruarit.

  2- Frika nga All-llahu i Madhërishëm

All-llahu i Madhërishëm në duart të Cilit janë pushteti i qiejve dhe tokës, dhe Ai është Forti dhe i Gjithëfuqishmi ndaj çdo gjëje, Ndëshkues i rreptë,Ai është Dëgjuesi dhe Parësi, Ai është Dobiprurësi dhe Dëmsjellësi, ndaj muslimani duhet t’i frikohet vetëm Atij të jetë i kujdesshëm të mos mëkatoj që të mos i ekspozohet ndëshkimit dhe hidhërimit të Tij. I Madhërishmi thotë:” Edhe ata që i frikësohen dënimit nga Zoti i tyre.       Sepse është e vërtetë që nuk ka shpëtim prej dënimit nga Zoti i tyre.(Me’arixh:27-28). Po kështu ka thënë:” dhe të më keni frikë vetëm Mua.” (Bekare:40).

Çka nënkuptojm me frikën: Frikë e shoqëruar me dashuri dhe madhërim të All-llahut duke shpresuar nga Ai, pra kjo është frikë adhurimi, gjegjësisht t’i frikohet All-llahut me zemrën e vet.

Ndërkaq frika e natyrshme nuk konsiderohet ibadet (adhurim) ngaqë është e rëndomtë, siç është frika nga armiku, bishat, zjarri, epidemia, pushtetmbajtësi apo nga tirani. Shembull për këtë kemi fjalët e Lartëmadhërishmit kur flet mbi Musain a.s.:

 “E ai doli prej aty i frikësuar e duke pritur (se ç'po ndodh) dhe tha: “O Zoti im, më shpëto prej popullit zullumqar”.( Kasas:21).

Shirku mund të ndodhë edhe në frikë, siç është kur njeriu i frikohet dikujt tjetër pos All-llahut,duke besuar se dikush mund t’i sjell dobi apo dëm, apo se mund t’i shkaktoj dëme apo që mund ta fus në zjarr apo t’e pengoj nga xhenneti.

I Madhërishmi thotë:” Prandaj, mos u frikësoni nga njerëzit, vetëm Mua të më frikësoheni...”(Maide:44). Po kështu ka thënë:” Po atë (propagandë) e bëri vetëm shejtani që dëshironte me miqtë e vet (idhujtarët), t'ju friksojë, po ju mos u frikësoni prej tyre, frikësomënu Mua, nëse jeni besimtar.” (Ali Imran:175).

3-Të shpresuarit në All-llahun

Të shpresuarit vetëm nga All-llahu i Madhërishëm, shpreson nga Ai mëshirën, faljen, pëlqimin dhe lumturinë.

I Madhërishmi thotë:” (A jobesimtari e ka gjendjen më të mirë) Apo ai që kohën e natës e kalon në adhurim, duke bërë sexhde, duke qëndruar në këmbë, i ruhet (dënimit të) botës tjetër dhe shpreson në mëshirën e Zotit të vet? Thuaj: “A janë të barabartë ata që dinë dhe ata që nuk dinë?” Po, vetëm të zotët e mendjes marrin mësim.”(Zumer:9).

Po kështu ka thënë:” Ata të cilët besuan, ata që u shpërngulën dhe luftuan në rrugën e All-llahut, ata meritojnë të shpresojnë në mëshirën e Tij. All-llahu falë shumë dhe është mëshirues.” (Bekare:218).

Ndërkaq ai që shpreson nga njeriu e jo nga All-llahu i Madhërishëm në çështjet që s’mund t’e ndihmojë pos All-llahut, dhe beson te tjerët  se kan influencim, siç është të besuarit se mund t’e kuroj nga sëmundja apo të shpresoj që t’ia falë atij mëkatet apo të ndërmjetësoj apo t’e fus në xhennet, apo t’i lutet të vdekurve dhe tjerëve duke shpresuar dobitë apo dëmet, kjo konsiderohet prej shirkut (politeizmit) prej të cilës në tërhoqi vërejtjen All-llahu i Madhërishëm të ruhemi prej tyre. I Madhërishmi thotë:” Kush është më i humbur se ai që pos All-llahut lut diç që nuk i përgjigjen atij deri në kijamet, pse ata (që luten) janë gafilë ndaj lutjes së tyre.” (Ahkaf:5)

Ndërkaq njeriu të shpresoj nga njeriu i gjallë, që është prezent, në çështjet që ka mundësi, siç është të shpresuarit se mund t’e hospitalizoj apo t’e regjistroj në shkollë apo t’i ndihmoj në realizimin e kërkesave të tij, e gjithë kjo është e lejuar dhe konsiderohet nga bashkpunimi i ndërsjelltë,për të cilën na porositi feja Islame.

Muamedi a.s

Jusuf el Kardavi

Ebu Shejma

Hadithe

Dijetaret Musliman

Kuorizitete

Tema te Ndryshme

Civilizim

Gjeografi Islame